Σενναχειρίμ

Αναφέρεται και ως Σενναχερίμπ. Ασσύριος βασιλιάς. Γιος, ίσως, του Σαλμανασάρ E’, διαδέχτηκε το 704 π.Χ. τον Σαργών B’. Κληρονομώντας ένα ισχυρό, αλλά υπονομευόμενο από διάφορες χωριστικές τάσεις, κράτος, ο Σ. βρέθηκε από την αρχή της βασιλείας του αναγκασμένος να αντιμετωπίσει τις εξεγέρσεις πολλών υποτελών του πληθυσμών, που δεν ανέχονταν τον ασσυριακό ζυγό. Ένας συροπαλαιστινιακός συνασπισμός, που υποστηριζόταν από την Αίγυπτο, κατατροπώθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα από τον Σ., ο οποίος εισέβαλε και λεηλάτησε την Παλαιστίνη υποχρεώνοντας το βασιλιά Εζεκία σε φόρο υποτέλειας. Την ίδια περίπου τύχη είχε και η Βαβυλωνία, που είχε προσπαθήσει να απαλλαγεί από την ασσυριακή κυριαρχία: κι αυτή λεηλατήθηκε και η ίδια η Βαβυλώνα καταλήφθηκε και καταστράφηκε το 689 π.Χ. Αμφίρροπες, αντίθετα, υπήρξαν διάφορες συγκρούσεις του Σ. με τους Μήδους και τους Ελαμίτες, αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να πραγματοποιήσει τον αντικειμενικό του σκοπό, που ήταν η σταθεροποίηση ενός συμπαγούς κράτους. Η βασιλεία του υπήρξε μια από τις λαμπρότερες περιόδους της ασσυριακής ιστορίας. Σ’ αυτόν οφείλεται, μεταξύ άλλων, η κατασκευή καταπληκτικών οικοδομημάτων στη Νινευί, πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, οχυρωμένη με διπλά τείχη και πλουτισμένη με μεγαλειώδη δημόσια έργα. Πέθανε το 681 π.Χ., δολοφονημένος, ίσως, από τους δύο γιους του. Ο Σενναχερίμ σε γλυπτό (Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο).